Ik maak schilderijen met acryl en olieverf, pasteltekeningen, gouaches en werken op papier in gemengde techniek. In mijn werk zoek ik naar  een overeenkomst tussen de intuitief gevoelde realiteit en de realiteit van de buitenwereld. 

'Loslaten' is zowel in mijn schilderijen als in mijn dagelijks leven een belangrijk thema, iets waarmee ik steeds geconfronteerd word. In de periode voor 1998 schilderde ik gezichten en mensfiguren. Daarna waren bloemen en organische vormen voor mij aanleiding om datgene te schilderen wat je niet ziet, maar wel voelbaar aanwezig is. Kleur is voor mij altijd heel belangrijk geweest, om de emotie weer te geven. Het zoeken naar het onderhuidse, in een poging de essentie van ons bestaan te doorgronden.  In 2004 en 2005 heb ik bloemen geschilderd op keramiek. De schalen, gedraaid door Lidy Mahler, keramiste, werden dan door mij met majolica bewerkt en daarna nogmaals gebakken. Vanaf 2006 schilder ik landschappen.

“Vormen van reflectie van stemmingen, zodat er landschappen ontstaan die niet bestaan dan alleen maar zoals ze geschilderd zijn” (citaat).

De schilderijen zijn voortgekomen uit de herinnering aan landschappen en die vormen slechts de aanleiding voor mijn werk. Het gaat om de schilderkunst, maar ook is er de spirituele ervaring in de natuur. Ik schilder dus geen bestaande landschappen. Toch herken ik vaak plaatsen waar ik geweest ben.

Er kan dan zomaar een landschap uit Italie, Frankrijk of Spanje opdoemen, maar er ontstaan ook Hollandse landschappen. Het landschap boeit mij vanwege het weidse karakter, de horizon, de vrijheid die het mij biedt om 'ruimte' te schilderen. De leegte van het landschap zonder mensen. De immer veranderlijke luchten. Het licht van de opkomende en ondergaande zon. De rust die ik ervaar tijdens lange wandelingen door het landschap. Water, luchten, weilanden, bergen, horizon, verte, stilte, vrijheid, emotie, poëzie! Er is meer dan de geest kan bedenken. Er is veel meer. 

En juist dat wil ik schilderen!